siem reap

Intussen zijn we weer 10 dagen verder sinds het vorige verslag en is er weer veel te vertellen.
Ik ben onder het Tonle Sap meer naar Battambang gefietst, weer een vrij grote baan die leidt tot kilometervreten. Bij een van de overnachtingen heb ik mijn eerste hotel met zwembad sinds Chai Mai gehad, en in dat zwembad een stevige partij watertienbal gespeeld met een Britse familie. Vooral de moeder was zeer hevig, ze had me al een aantal keer kopje onder geduwd voor ze eraan dacht te vragen of ik wel kom zwemmen...Gelukkig lukt me dat nog net, ook na een lange fietsdag...
Ook de eerste dag in de regen gefietst, inclusief rothumeur en een beetje koud...bleek het nog 24 graden te zijn maar toch, het voelde bijna winters...
Als we het dan toch over eerste keren hebben, ook de eerste keer wat ziek geweest, welke streetfood maaltijd de boosdoener was kan ik niet achterhalen, en misschien is het maar best niet te weten welk ingredient juist de oorzaak was.
Ik heb intussen ook een aantal bussen genomen, wat telkens toch wel wat stress te weeg brengt ivm de Mia, een keer was er ineens geen plaats meer voor haar, de andere keer eigenlijk ook niet maar begonnen ze te proppen...conclusie, de Mia is wat onderdelen kwijt (spatbord en een stuk kettingkast0, en er heeft een Cambodiaan minstens een nachtje niet goed geslapen...
Het bezoek aan Siem reap, met name te tempels van Ankor Wat was zeer de moeite. De tempels liggen verspreid over een zeer grote oppervlakte, en het was fijn van tempel naar tempel te fietsen, hierbij elk aanbod voor een tuktukritje weigerend.